Lieve Abdèn … jij bent als eerste in plaats van in de Woestijn, thuis geboren.
Een maand voordat je uitgerekend was hebben we een heuse kraamkamer gemaakt van de plek van Jamila met nieuw vers zand en allemaal geurende takken uit de Woestijn opgehangen.
Mijn logeerbed omgedoopt tot kraambed en neergezet bij de voordeur waren we allemaal klaar voor je komst.

Op de dag van je geboorte waren alle belangrijke mannen op ons erf.
De sfeer werd steeds eerbiediger…
Ook de wind ging liggen…
Je moeder Jamila strak gefocust op mij…
Het leek ook wel of Soeb en Bil het aanvoelden dat er iets ging gebeuren,roerloos stonden ze allebei.
En om 14.00 uur brak Jamila’s water, dit was de eerste keer dat ik het breken van het water zag.
Onder leiding van Aliyèn ging het daarna snel en soepel…
Om 14.30 uur was je er al, heel klein, nog kleiner dan Bilhèn kwam je ter wereld, nog minder lijfje en nog meer benen dan toen Bilhèn kwam.
Ook de moederkoek kwam dit keer sneller, al na 1,5 uur.
Ondertussen hielp ik Jamila met het verwijderen van het geboortevlies, om er een stukje van te drogen en te bewaren.
En hadden we al de eerste belangrijke melk afgekolfd en je dit laten drinken.
Met wankelende beentjes van rubber stond je na een uur op en met opgeheven mondje maaktje je smakkende geluiden, zoekend in de lucht…zo aandoenlijk.
Die avond was ik zo moe dat ik als een blok in slaap viel op het kraambed buiten.
Dus wist ik niet of je al je weg naar je moeders uiers had gevonden.
De volgende dag belden de 3 mannen één voor één op om te vragen of je al je weg naar je moeders uiers had gevonden.
Je was wel levendig en inmiddels waren de mannen ook gekomen om te checken of je al zelfstandig kon drinken.
Pas om 14.15 uur werd het duidelijk: met heel veel geduld van Jamila die jou leidde en roerloos voor je bleef staan lukte het je na ontelbare pogingen zelfstandig!
Met een Musa die mij ook ontelbare keren moest tegenhouden om jullie niet te helpen.

Wat heb ik een respect voor jullie beiden!
Wat is de Natuur prachtig!
Elk nieuw leven is Heilig evenals het langgerekte moment waarop het zich aandient…

Eerste 2 maanden thuis – op tocht – en je eerste zomer
Je eerste 10 dagen liep je vrij rond op ons erf wat een geheel nieuwe ervaring was voor zowel mij als je broers, wat hebben we genoten!

Met amper 4 weekjes jong ging je al mee op je eerste tocht.
Twee tochten hadden we dat voorjaar en ondertussen stond Centraal Sinaï in bloei!
Na de laatste tocht brachten we jou en je moeder dan ook daar naar toe, zodat je in een kudde met leeftijdgenootjes de hele eerste zomer van jouw leventje in een bloeiende Woestijn kon doorbrengen!
Ook voor jou kon ik mij geen betere start wensen!

Lieve Abdèn, we gaan met ons Vijven in opwaartse spiraal met (t)overdracht ♥

Februari – September 2014

Inmiddels ben je uitgegroeid tot een rustige, betrouwbare volwassen hengst, Abdèn en geef je zelfs al menige deelnemer een geweldige Woestijnervaring, je neemt dus ook bij DesertJoy je eigen unieke positie in omdat jij als enige van je broers en zusje deelnemers krijgt toegewezen door mij!
Net als je broers leerde jij ook snel maar gelukkig ben je niet koppig gebleken tijdens je rijtraining zoals Bilhèn.
Daardoor ben ook jij nu beroemd in bedoeïenen land, mede ook omdat ook jij een hoge kameel wordt, wat niet alleen komt door je moeder Jamila maar ook door je vader Shailèn, dezelfde vader die ik voor Bilhèn had uitgekozen.
Het is zo genieten om te zien hoe jij als enige van water houdt, of dat nu de tuinslang is – je gaat er echt voor staan en vraagt erom als het te heet is – of de zee.
Het is echt te merken dat jij thuis bent geboren Abdèn.
De manier waarop je naar me kijkt hoort alleen maar bij jou ♥